Αιτίες κιρσών της πυέλου και πιθανές επιπλοκές

Σε αντίθεση με μια παρόμοια ασθένεια στα κάτω άκρα, οι κιρσοί στην περιοχή της πυέλου δεν είναι πάντα αισθητές, αλλά είναι πολύ επιβλαβείς για την υγεία. Μπορεί να οδηγήσει σε επιδείνωση της ροής του αίματος στα εσωτερικά όργανα και δυσλειτουργία.

Διαφορά μεταξύ κιρσών και υγιών φλεβών

Το τοίχωμα ενός υγιούς αγγείου είναι πάντα σε καλή κατάσταση - έτσι η ροή του αίματος μπορεί να διατηρηθεί.

Τα τοιχώματα συστέλλονται, αν και όχι τόσο όσο στις αρτηρίες. Αυτό το αποτέλεσμα ενισχύεται από συσπάσεις λείων και σκελετικών μυών.

Όλες οι φλέβες που βρίσκονται κάτω από την καρδιά, δηλαδή στα άκρα/κοιλιά/λεκάνη/στήθος, έχουν βαλβίδες στα τοιχώματά τους. Πρόκειται για «θύλακες» που σχηματίζονται από το αγγειακό ενδοθήλιο.

Είναι διατεταγμένα με τέτοιο τρόπο ώστε η ροή του αίματος στην καρδιά να μπορεί να περάσει ανεμπόδιστα. Όταν κινείται προς τα πίσω, γεμίζει τις βαλβίδες και κλείνει το δοχείο.

Το αίμα ρέει πάντα από την περιφέρεια προς την καρδιά, ακόμη και ενάντια στη βαρύτητα.

Οι κιρσοί υπόκεινται σε διάφορες αλλαγές στο σύστημα των βαλβίδων. Μειώνουν τον τόνο του τοίχου και αυξάνουν τη διαπερατότητά του. Αυτό δημιουργεί συνθήκες για στασιμότητα του αίματος.

Μέρος του υγρού εκτρέπεται και προκαλεί υπερχείλιση υγιών αγγείων. Και μπορούν επίσης να προκαλέσουν προβλήματα ήχου.

Τι είναι και γιατί είναι επικίνδυνο;

Οι κιρσοί μπορεί να επηρεάσουν τα περιφερικά αγγεία σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος.

Οι πιο αξιοσημείωτες είναι οι εκδηλώσεις παθολογίας στα πόδια - αυτό οδηγεί σε σημαντικό αισθητικό ελάττωμα. Όμως το ίδιο φαινόμενο στα όργανα της κοιλιάς ή της πυέλου παραμένει ασυμπτωματικό για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Είναι πιο επικίνδυνο για τα γυναικεία αναπαραγωγικά όργανα, λιγότερο συχνά για την ουροδόχο κύστη. Οι κιρσοί του ορθού εμφανίζονται ως αιμορροΐδες.

Οι κιρσοί στην περιοχή της πυέλου μπορεί να έχουν διάφορες αιτίες. Η ασθένεια οδηγεί σε διαταραχή της ροής του αίματος στο αναπαραγωγικό σύστημα και, ως εκ τούτου, σε επιδείνωση της λειτουργίας του.

Μια γυναίκα μπορεί να παρατηρήσει αλλαγή στον εμμηνορροϊκό κύκλο, πόνο και σημάδια ορμονικής διαταραχής. Οι φυσικές επιπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε ρήξεις αγγείων και αιμορραγία.

Λόγοι

Αναφέρεται σε πολυπαραγοντικό, δηλ. h. προκύπτει λόγω συνδυασμού πολλών λόγων. Μεταξύ αυτών:

• κληρονομική προδιάθεση;
• έλλειψη σωματικής δραστηριότητας?
• επιπλοκές εγκυμοσύνης?
• ευσαρκία;
• Ασθένειες του ουροποιητικού συστήματος και των εντέρων.
• βαριά σωματική εργασία.

Η παρουσία ενός ή περισσότερων δυσμενών παραγόντων δεν σημαίνει ότι οι φλέβες της λεκάνης διαστέλλονται. Αυτό υποδηλώνει υψηλό κίνδυνο μιας τέτοιας παθολογίας.

Οι γυναίκες με παιδιά είναι πιο επιρρεπείς σε αυτό από τους άνδρες.

Τα πρώτα σημάδια εμφανίζονται συνήθως γύρω στα 40 ή στα τέλη της εγκυμοσύνης. Η πραγματική έναρξη της παθολογίας εμφανίζεται πολύ νωρίτερα.

Πτυχία

Υπάρχουν τρεις βαθμοί ανάπτυξης κιρσών:

1. Ήπιος βαθμός – βλάβη σε ένα ή περισσότερα περιφερικά αγγεία των γεννητικών οργάνων. Τις περισσότερες φορές ασυμπτωματικό, μπορεί να είναι παροδικό και απαιτεί επανάληψη εξέτασης.
2. Ενδιάμεσος βαθμός – διεύρυνση των μεγάλων φλεβών του παραμετρίου – της εξωτερικής επένδυσης της μήτρας, ή του μυομητρίου – της μυϊκής επένδυσης. Προκαλεί διαταραχές της εμμήνου ρύσεως και κακή υγεία.
3. Σοβαρού βαθμού – κιρσοί και πρήξιμο των περισσότερων οργάνων του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος. Προκαλεί σοβαρή σεξουαλική δυσλειτουργία, υψηλό κίνδυνο ασθένειας και υπογονιμότητα.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με τη θέση και την έκταση της βλάβης. Στα αρχικά στάδια συνήθως δεν έχει συμπτώματα.

Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, εμφανίζεται κνησμός στην έξω γεννητική περιοχή, αίσθημα βάρους και πόνος.

Η ένταση αυτών των αισθήσεων ποικίλλει ανάλογα με τη φάση του εμμηνορροϊκού κύκλου. Μπορεί να αυξηθούν κατά τη διάρκεια της αιμορραγίας και να γίνουν πιο αδύναμα για μερικές ημέρες μετά.

Μια γυναίκα μπορεί να παρατηρήσει ότι η περίοδός της έχει γίνει πιο επώδυνη και βαρύτερη. Η σεξουαλική επαφή γίνεται επώδυνη, προκύπτουν προβλήματα με τη σύλληψη και την εγκυμοσύνη.

Διαγνωστικές μέθοδοι

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι αναγνώρισης της νόσου.

Το πρώτο και απλούστερο από αυτά είναι η γυναικολογική εξέταση. Αναγνωρίζει διεσταλμένες φλέβες στο δέρμα, στο τοίχωμα του κόλπου και στον τράχηλο. Τα δεδομένα του μπορούν να υποδείξουν έμμεσα την αιτία - ενδομητρίωση, διάβρωση του τραχήλου της μήτρας.

Η πιο αξιόπιστη μέθοδος είναι το γυναικολογικό υπερηχογράφημα. Το πλεονέκτημά του είναι ότι επιτρέπει την ανίχνευση της διαστολής του παραμέτρου, των σαλπίγγων και των ωοθηκών. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης παρέχουν πληρέστερες πληροφορίες για την κατάσταση του αναπαραγωγικού συστήματος.

Σε αμφιλεγόμενες περιπτώσεις, συνταγογραφείται μαγνητική τομογραφία, κολπικό επίχρισμα, εξέταση αίματος για ορμόνες φύλου και διαγνωστική απόξεση.

Με ποιον ειδικό πρέπει να απευθυνθώ για βοήθεια;

Η θεραπεία πραγματοποιείται από γυναικολόγο σε συνεργασία με αγγειοχειρουργό. Εάν έχετε ορμονικές διαταραχές, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν ενδοκρινολόγο.

Δεδομένου ότι πρόκειται για πολυπαραγοντική νόσο, μπορούν να εμπλακούν και άλλοι ειδικοί στη θεραπεία εάν είναι απαραίτητο.

Μέθοδοι θεραπείας

Πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία, θα πρέπει να υποβληθείτε σε πλήρη εξέταση του αναπαραγωγικού συστήματος. Προσδιορίστε πιθανές παθολογίες. Κατά κανόνα, η ασθένεια εμφανίζεται στο πλαίσιο άλλων ασθενειών.

Χρησιμοποιείται μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Πολλές μέθοδοι θεραπείας χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα, γεγονός που αυξάνει την επιτυχία.

Φαρμακευτική θεραπεία

• Αυτό περιλαμβάνει τη λήψη φαρμάκων που αυξάνουν τον τόνο του αγγειακού τοιχώματος.
• Φάρμακα για τη μείωση της διαπερατότητας του ιστού του αγγειακού τοιχώματος.

Η χρήση του επιτρέπεται επίσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά τον τοκετό, όταν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα. Επιπλέον, ο γιατρός μπορεί να συστήσει φάρμακα για την αραίωση του αίματος - ακετυλοσαλικυλικό οξύ, βιταμίνη Κ.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η χρήση τους επιτρέπεται μόνο μετά από συνεννόηση με μαιευτήρα-γυναικολόγο, εάν τα οφέλη υπερτερούν της πιθανής βλάβης.

Θεραπεία συμπίεσης και σκληροθεραπείας

Για την αποφυγή επιπλοκών από κιρσούς, φοριούνται κολάν συμπίεσης και ζώνες. Ασκούν πίεση στα αγγεία των εξωτερικών γεννητικών οργάνων, αποτρέποντας την υπερχείλιση.

Αυτό διατηρεί φυσιολογική ή σχεδόν φυσιολογική φλεβική παροχέτευση σε όλη τη λεκάνη. Ο βαθμός συμπίεσης καθορίζεται από τον γιατρό. Μπορείτε να φοράτε τέτοια εσώρουχα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Η σκληροθεραπεία είναι μια διαδικασία κατά την οποία ένα ειδικό φάρμακο εισάγεται στα αγγεία, το οποίο πυροδοτεί μια βραχυπρόθεσμη φλεγμονώδη αντίδραση. Και μετά - πλήρης σύγκλειση της κατεστραμμένης φλέβας και η μετατροπή της σε στένωση. Η ροή του αίματος σε αυτό σταματά εντελώς.

Αυτή η διαδικασία μπορεί να πραγματοποιηθεί στο 2ο με 3ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, με την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχουν αντενδείξεις.

Λειτουργία

Η χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει αφαίρεση της πληγείσας περιοχής. Μπορεί να πραγματοποιηθεί με διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με την κατάσταση του ασθενούς.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτείται μερική εκτομή της ωοθήκης. Και μερικές φορές η πλήρης αφαίρεση της μήτρας/σάλπιγγας.

Στις γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία, οι γιατροί προσπαθούν να διατηρήσουν τα αναπαραγωγικά όργανα.

Θεραπευτική άσκηση

Πρόκειται για ασκήσεις που βοηθούν στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος και στη μείωση της φλεβικής στασιμότητας. Το πιο αποτελεσματικό:

• "σημύδα"?
• Πίσω τόξο σε θέση γόνατο-αγκώνα.
• Ασκήσεις για την ανύψωση των ποδιών και της περιοχής του ιερού οστού.

Προάγουν την αποστράγγιση του αίματος λόγω της βαρύτητας.

Λαϊκές θεραπείες

• Οι συμβατικές μέθοδοι θεραπείας είναι λιγότερο αποτελεσματικές από τη νοσοκομειακή θεραπεία, αλλά μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά την ευημερία του ασθενούς.
• Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται λουτρά με φαρμακευτικά φυτά – ιτιά, κλαδιά βελανιδιάς, λιβάδι και χαμομήλι.
• Έχουν ηρεμιστική δράση, ανακουφίζουν από την ένταση και διεγείρουν την κυκλοφορία του αίματος.

Συστάσεις για πρόληψη

Είναι αδύνατο να αποκλειστούν πλήρως όλοι οι παράγοντες που επηρεάζουν τη φλεβική εκροή. Αλλά μπορείτε να μειώσετε την επιρροή τους. Για παράδειγμα, αφιερώστε χρόνο για άσκηση και κρατήστε το βάρος σας σε φυσιολογικά όρια.

Η πρόληψη της νόσου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ιδιαίτερα σημαντική. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, φροντίστε να παρακολουθείτε τόσο τη διατροφή όσο και τη σωματική δραστηριότητα. Και επίσης για επαρκή ποσότητα βιταμινών.

Συμπτώματα κιρσών της λεκάνης και προληπτικά μέτρα

• Οι κιρσοί της πυέλου (PVV) ή το σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου είναι ακόμα μια εξωτική ασθένεια για πολλούς γιατρούς με ασαφή διαγνωστικά όρια.
• Αυτό εξηγεί το γεγονός ότι ορισμένοι γιατροί «δεν παρατηρούν» αυτή την ασθένεια στους ασθενείς τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ άλλοι κάνουν αυτή τη διάγνωση σε σχεδόν κάθε δεύτερο άτομο που υποφέρει από συνεχή ανεξήγητο πόνο στην κάτω κοιλιακή χώρα.
• Η ποιότητα της μελλοντικής ζωής του ασθενούς, η ικανότητά του να απολαμβάνει στενές σχέσεις με ένα αγαπημένο του πρόσωπο και η ευκαιρία να συνεχίσει την οικογένειά του εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την έγκαιρη ανίχνευση κιρσών των πυελικών φλεβών.

Περιγραφή της νόσου, επιπολασμός της, στατιστικά στοιχεία

Οι γιατροί γνώριζαν εδώ και καιρό το φαινόμενο του χρόνιου πυελικού πόνου. Αλλά μόνο σχετικά πρόσφατα έγινε γνωστή η πιο πιθανή αιτία - κιρσοί στη μικρή λεκάνη. Αυτή είναι μια ασθένειαπεριγράφηκε για πρώτη φορά το 1975 και ακόμα δεν έχει μελετηθεί καλά.

Το πιο πιθανό είναι ότι αυτή η παθολογία αναπτύσσεται σύμφωνα με τον ακόλουθο αλγόριθμο:

1. Το πυελικό φλεβικό πλέγμα είναι ένας πολύπλοκος σχηματισμός που περιλαμβάνει τόσο μεγάλους αγγειακούς κορμούς όσο και μικρότερες φλέβες που προέρχονται από αυτούς. Ταυτόχρονα, το πυελικό φλεβικό σύστημα διαφέρει στη δομή σε άνδρες και γυναίκες, γεγονός που καθορίζει το φύλο της νόσου - πολύ πιο συχνή σε εκπροσώπους του ασθενέστερου φύλου.
2. Λόγω της συμπίεσης των αιμοφόρων αγγείων, της πλήρους ή μερικής απόφραξης της φλεβικής κλίνης, μιας αλλαγής στον τόνο των αγγειακών τοιχωμάτων, η εκροή αίματος από τις βαθιές φλέβες της πυέλου διαταράσσεται.
3. Ως αποτέλεσμα, οι φλέβες δεν μπορούν πλέον να εκπληρώσουν πλήρως τη λειτουργία τους: Η ανεπάρκεια της φλεβικής βαλβίδας εξελίσσεται και η φυσιολογική ροή του αίματος διαταράσσεται.
4. Η στασιμότητα αρχίζει στις πυελικές φλέβες, που σχετίζεται με την αντίστροφη ροή αίματος μέσω των αγγείων - αυτό οδηγεί σε επέκταση των φλεβών και στην ανάπτυξη κιρσών.

Τα συμπτώματα των κιρσών (κιρσοί) των εσωτερικών οργάνων της λεκάνης εμφανίζονται σημαντικά πιο συχνά σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας από ό,τι στους άνδρες. Οι φλέβες των ωοθηκών προσβάλλονται συχνότερα - στο 85% των περιπτώσεων.

Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος, ο οποίος εμφανίζεται σε περισσότερο από το 90% των ασθενών. Ωστόσο, ο επιπολασμός αυτής της ασθένειας στον πληθυσμό δεν είναι ακόμη σαφής: σύμφωνα με διάφορες μελέτες, είναι μεταξύ 6 και 80%. Μια τόσο μεγάλη απόκλιση στις «ενδείξεις» μπορεί να εξηγηθεί μόνο από τα ανεπαρκή προσόντα των διαγνωστικών για τη διάγνωση.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου

Οι αιτίες των κιρσών στην περιοχή της πυέλου είναι οποιεσδήποτε αλλαγές στο σώμα που μπορούν να ενεργοποιήσουν τον παθολογικό μηχανισμό αυτής της νόσου:

Ανατομικά και φυσιολογικά αίτια κιρσών	Τι θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυτό;
Μηχανική συμπίεση των πυελικών φλεβών	Βουβωνοκήλη Όγκος στη λεκάνη αυξημένη κοιλιακή πίεση λόγω δυσκοιλιότητας Εγκυμοσύνη και γέννηση γυναικολογικές παθήσεις (λυγισμένη μήτρα, κύστεις ωοθηκών)
Αλλαγές στον αγγειακό τόνο	Ασθένειες του συνδετικού ιστού, ιδιαίτερα δυσπλασία Συμφόρηση των πυελικών αγγείων που σχετίζεται με ανεπαρκή σεξουαλική ζωή κληρονομική προδιάθεση και συγγενής αδυναμία των φλεβικών τοιχωμάτων
Απόφραξη της πυελικής φλέβας	Μακροχρόνια χρήση από του στόματος αντισυλληπτικών Τάση σχηματισμού θρόμβων αίματος

Οι αυξημένοι παράγοντες κινδύνου για κιρσούς της πυέλου περιλαμβάνουν:

• επίπονη σωματική εργασία?
• ανεπαρκώς τακτική ή μη ικανοποιητική σεξουαλική ζωή.
• κατάχρηση της διακοπείσας σεξουαλικής επαφής στην οικεία ζωή.
• μεγάλος αριθμός κυήσεων και γεννήσεων.
• κοινές γυναικολογικές παθήσεις?
• αντισύλληψη με ορμονικά φάρμακα.
• ορμονικές ανισορροπίες στο σώμα.
• σωματική αδράνεια.

Ταξινόμηση και στάδια των κιρσών

Στην ιατρική κοινότητα, μια υπό όρους ταξινόμηση των πυελικών κιρσών είναι αποδεκτή ανάλογα με τη φύση της πορείας σε κιρσούς του περινέου και των εξωτερικών γεννητικών οργάνων (π.χ. χείλη), καθώς και σε σύνδρομο πυελικής φλεβικής συμφόρησης.

Έκτοτε, αυτή η ταξινόμηση δεν είχε μεγάλη πρακτική σημασία Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ασθενείς έχουν και τις δύο μορφές ταυτόχρονα σαν να προκαλούσαν την εμφάνιση του άλλου.

Μπορείτε επίσης να ταξινομήσετε την ασθένεια ανάλογα με τη βασική αιτία της εμφάνισής της. Από αυτή την άποψη, η ασθένεια χωρίζεται σε:

• πρωτοβάθμιας – προκαλείται από κακή λειτουργία των φλεβικών βαλβίδων.
• δευτερεύουσα – προκύπτει ως επιπλοκή υφιστάμενων φλεγμονωδών, γυναικολογικών ή ογκολογικών ασθενειών των εσωτερικών οργάνων.

Γίνεται επίσης μια προσπάθεια ταξινόμησης αυτής της ασθένειας με βάση τη σοβαρότητα της παθολογίας. Από αυτή την άποψη υπάρχει 3 στάδια των κιρσών της πυέλου:

στάδιο	Χαρακτηριστικά των προσβεβλημένων φλεβών
Διάμετρος (σε mm)	Εντοπισμός
Πρώτον	λιγότερο από 5	οποιοδήποτε λαγόνιο φλεβικό πλέγμα
Δεύτερον	από 6 έως 10	ωοθήκες ή μήτρα
Τρίτον	περισσότερα από 10	ολική βλάβη στις φλέβες της πυέλου

Ποιος είναι ο κίνδυνος και ποιες οι συνέπειες;

Αυτός ο τύπος αγγειακής παθολογίας δεν μπορεί να ονομαστεί θανατηφόρα ασθένεια. Εάν εντοπιστεί έγκαιρα, προσφέρεται για ιατρική διόρθωση. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι δεν είναι τόσο εύκολο να εντοπιστεί. Η έλλειψη γνώσης και ευαισθητοποίησης για την ασθένεια μεταξύ των περισσότερων διαγνωστικών διαδραματίζει ρόλο.

Αποδεικνύεται λοιπόν ότι οι ασθενείς υποφέρουν από αυτή την ασθένεια για χρόνια χωρίς καν να το γνωρίζουν. Εν τω μεταξύ στο σώμα της Μια σειρά από μη αναστρέψιμες αλλαγές συμβαίνουν:

• Οι κιρσοί προχωρούν, οι γειτονικές περιοχές περιλαμβάνονται στην παθολογική διαδικασία - υπάρχει επέκταση των φλεβών των αναπαραγωγικών οργάνων (για παράδειγμα, κιρσοί του πέους), του περίνεου και των κάτω άκρων.
• Υπάρχει μια επίμονη δυσλειτουργία των εσωτερικών γεννητικών οργάνων μπορεί να προκαλέσει υπογονιμότητα ή αδυναμία να ολοκληρωθεί η εγκυμοσύνη στις γυναίκες.
• Με φόντο τον πόνο αναπτύσσονται διάφορες ψυχοσυναισθηματικές διαταραχές, όπως η νευρασθένεια.
• Λόγω του χρόνιου πόνου που επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια της οικειότητας, ένα άτομο μπορεί να αρνηθεί εντελώς το σεξ.
• Οι πιο σπάνιες και πιο σοβαρές επιπλοκές των κιρσών της πυέλου είναι η φλεβική θρόμβωση και η πνευμονική εμβολή. Εσύ συμβαίνουν σε περίπου 5% των περιπτώσεων αλλά είναι πάντα θανατηφόρα.

Συμπτώματα

Τυπικά συμπτώματα κιρσών και πυελικών αγγείων που απαιτούν επίσκεψη στον γιατρό για θεραπεία είναι:

• Χρόνιος πόνος. Οι επώδυνες αισθήσεις εντοπίζονται συχνότερα στο κάτω μέρος της κοιλιάς, μερικές φορές ακτινοβολούν στη βουβωνική χώρα και στο κάτω μέρος της πλάτης. Αυξάνονται στις γυναίκες στο δεύτερο μισό του εμμηνορροϊκού κύκλου, μετά από σεξουαλική επαφή ή παρατεταμένη ορθοστασία.
• Απόρριψη από το γεννητικό σύστημα. Αυτό είναι ένα τυπικά «γυναικείο» σύμπτωμα. Σε αυτή την περίπτωση, η έκκριση φαίνεται φυσιολογική και δεν έχει ξένη οσμή. Ο ασθενής ενοχλείται μόνο από τον ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό τους.
• Εξωτερικά σημάδια ασθένειας – Ευρυαγγείες ή αυξημένο φλεβικό σχέδιο στους μηρούς, στο περίνεο – εμφανίζονται περίπου στους μισούς ασθενείς. Στους άνδρες, οι φλέβες στο πέος μπορεί να διευρυνθούν ελαφρώς.
• Διαταραχές εμμήνου ρύσεως στις γυναίκες και παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος Σπάνια εμφανίζεται σε ασθενείς και των δύο φύλων και υποδηλώνει προχωρημένη μορφή της νόσου.

Πότε και ποιον γιατρό πρέπει να επισκεφτείτε;

Οποιοδήποτε από τα παραπάνω συμπτώματα μπορεί να είναι λόγος για επίσκεψη σε γιατρό. Δεν μπορείτε να διστάσετε, καθώς θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να ανακαλύψετε τις πραγματικές αιτίες της δυσφορίας και να συνταγογραφήσετε αποτελεσματική θεραπεία.

Ο ειδικός για αυτήν την ασθένεια είναι ένας φλεβολόγος, αλλά οι γυναίκες μπορούν πρώτα να επισκεφτούν έναν γυναικολόγο για να βεβαιωθούν ότι δεν υπάρχουν γυναικολογικά συνοδά νοσήματα.

Διάγνωση

Σύμφωνα με ερευνητές, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, μόνο το 2% των ασθενών με κιρσούς της πυέλου είχαν αρχικά διαγνωστεί σωστά. Μερικές φορές το αποτέλεσμα ενός διαγνωστικού λάθους ήταν η αφαίρεση των αναπαραγωγικών οργάνων των γυναικών, αν και αυτό θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί εάν είχαν χρησιμοποιηθείοι πιο ακριβείς μέθοδοι για τη διάγνωση των κιρσών της πυέλου:

• Υπερηχογράφημα και Doppler εξέταση φλεβών – καθιστά δυνατή την υποψία κιρσών.
• Φλεβογραφία – επεμβατική έρευνα που σας επιτρέπει να προσδιορίσετε με ακρίβεια την παρουσία και την έκταση της νόσου.
• Λαπαροσκόπηση – απαραίτητο στη διαφορική διάγνωση γυναικολογικών παθήσεων με παρόμοια συμπτώματα (ενδομητρίωση, ινομυώματα, κολπίτιδα).
• Επιλεκτική ωοθηκογραφία – Η εξέταση της κατάστασης των φλεβών με έγχυση σκιαγραφικού θεωρείται η πιο αντικειμενική διαγνωστική μέθοδος.
• Αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία σας επιτρέπει να διευκρινίσετε λεπτομερώς την πορεία της νόσου και να τη διακρίνετε από άλλες μη γυναικολογικές παθολογίες με παρόμοια συμπτώματα (ασθένειες των αρθρώσεων, νόσος του Crohn κ.λπ.).

Μέθοδοι θεραπείας

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας ορίζονται οι ακόλουθες εργασίες:

• ομαλοποίηση του αγγειακού τόνου.
• βελτίωση της διατροφής των ιστών.
• Αποτρέψτε τη στασιμότητα και πιθανές επιπλοκές.

Η θεραπεία των κιρσών των πυελικών αγγείων μπορεί να πραγματοποιηθεί σε πολλές κατευθύνσεις ταυτόχρονα Η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη μόνο στο στάδιο 3 της νόσου.

Ιατρική διαχείριση	Συγκεκριμένες εκδηλώσεις
Μη φαρμακευτική θεραπεία
Φαρμακοθεραπεία	Ανακούφιση από τον πόνο με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα Συνταγογράφηση φαρμάκων για τη διατήρηση της φλεβοτονικότητας (φλεβοτονικά, αγγειοπροστατευτικά) τη χρήση φαρμάκων για τη βελτίωση της μικροκυκλοφορίας του αίματος Εάν είναι απαραίτητο, ορμονοθεραπεία για τη διόρθωση των ορμονικών επιπέδων συμπτωματική θεραπεία των συνοδών παθολογιών
Χειρουργική επέμβαση	Η σκληροθεραπεία είναι η βέλτιστη μέθοδος με ελάχιστες επιπλοκές Φλεβεκτομή – κοπή και απολίνωση των φλεβικών πλέξεων Η πήξη με λέιζερ ή ραδιοσυχνότητες είναι μια σύγχρονη, ελάχιστα επεμβατική μέθοδος
Θεραπεία με παραδοσιακές μεθόδους	Χρήση φυτικών θεραπειών με βάση την πικραλίδα, την τσάγκα και το ιπποκάστανο

Μάθετε περισσότερα σχετικά με τη θεραπεία των κιρσών της πυέλου σε άλλο άρθρο.

Προβλέψεις

Είναι σχεδόν αδύνατο να θεραπευθούν πλήρως οι κιρσοί της πυέλου χωρίς χειρουργική επέμβαση. Με συντηρητική ιατρική μπορεί να ανακουφίσει σημαντικά, ακόμη και να εξαλείψει τα πιο δυσάρεστα συμπτώματα και μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο επιπλοκών της νόσου. Η επέμβαση επίσης δεν παρέχει 100% εγγύηση ότι η ασθένεια δεν θα επανεμφανιστεί.

Για την πρόληψη υποτροπής της νόσου Πρέπει πάντα να διατηρείτε έναν τρόπο ζωής «κατά των κιρσών».:

• Μην καπνίζετε?
• Μην παίρνετε ορμονικά φάρμακα ανεξέλεγκτα.
• Κινηθείτε περισσότερο και στέκεστε λιγότερο.
• ακολουθήστε μια αντισκληρωτική δίαιτα με άφθονα φρέσκα φυτικά τρόφιμα.
• Εκτελέστε ένα σετ θεραπευτικής γυμναστικής και ασκήσεις αναπνοής καθημερινά για να διατηρήσετε την υγεία των αγγείων.
• Μετά την επέμβαση, είναι απαραίτητο να φοράτε κάλτσες συμπίεσης και να λαμβάνετε προφυλακτικά φλεβοτονωτικά φάρμακα που συνταγογραφούνται από τον γιατρό.

Κιρσοί στη λεκάνη – Αυτή είναι μια κρυφή μάστιγα για την υγεία των γυναικών, ένα είδος ασθένειας φάντασμα, το οποίο είναι δύσκολο να ανιχνευθεί, αλλά είναι απολύτως πιθανό να υποφέρεις από αυτό.

Το κύριο σύμπτωμα της νόσου είναι ο χρόνιος πόνος στην περιοχή της πυέλου, που βασανίζει τον ασθενή για μεγάλο χρονικό διάστημα και μπορεί να οδηγήσει σε απόρριψη πολλών από τις χαρές της ζωής. Δεν μπορείτε να αντέξετε τέτοια δυσφορία και να μην δείτε γιατρό!

Εάν εμφανιστούν ορισμένα συμπτώματα, πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτό δεν είναι φυσιολογικό Ζητήστε αμέσως βοήθεια από έναν ειδικό.

Κιρσοί της λεκάνης σε γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Όπως δείχνει η ιατρική πρακτική, οι κιρσοί των πυελικών οργάνων εμφανίζονται σε πολλές γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή μετά τον τοκετό. Φυσιολογικά, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ενός ενδομήτριου εμβρύου υπάρχει μεγάλη πιθανότητα εμφάνισης φλεβικής δυσλειτουργίας, η οποία οδηγεί σε διαταραχές της εκροής αίματος.

Οι γυναίκες που είναι πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη αυτής της παθολογίας είναι:

• Διάγνωση της ανώμαλης δομής των οργάνων του αναπαραγωγικού συστήματος.
• Κληρονομική προδιάθεση.
• Γρήγορη αύξηση βάρους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
• Κακές συνήθειες.

Η φλεβική διαστολή των πυελικών φλεβών εμφανίζεται συχνότερα στο τρίτο τρίμηνο. Αυτό οφείλεται σε διεύρυνση της μήτρας, η οποία οδηγεί σε πρόσθετη πίεση στα κοντινά όργανα. Ως αποτέλεσμα, αναπτύσσεται η δυσλειτουργία τους.

Ένας από τους κύριους λόγους για την ανάπτυξη αυτής της παθολογίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι οι ορμονικές αλλαγές. Η ταχεία αύξηση της ποσότητας της προγεστερόνης οδηγεί σε ορμονική ανισορροπία, η οποία στη συνέχεια οδηγεί σε χαλάρωση των τοιχωμάτων των φλεβών.

Οι κιρσοί των πυελικών οργάνων δεν αποτελούν αντένδειξη εγκυμοσύνης και δεν αποτελούν ένδειξη διακοπής της. Η συμμόρφωση με τα προληπτικά μέτρα και η συντηρητική θεραπεία που συνταγογραφείται από τον γιατρό μειώνει σημαντικά την πιθανότητα επιπλοκών τόσο στη γυναίκα όσο και στο έμβρυο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μία από τις κύριες επιπλοκές αυτής της παθολογίας είναι η οξεία θρομβοφλεβίτιδα των πυελικών φλεβών. Επιπλέον, εάν οι προσβεβλημένες φλέβες είναι κατεστραμμένες, μπορεί να εμφανιστεί αιμορραγία, η οποία μπορεί να σταματήσει μόνο με χειρουργική επέμβαση.

Η παράδοση των κιρσών της πυέλου στο πρώτο και δεύτερο στάδιο της νόσου συμβαίνει φυσικά. Ανάλογα με την κλινική εικόνα, μπορεί να χρειαστεί πρόσθετη χορήγηση φαρμάκων για την αραίωση του αίματος. Το τρίτο στάδιο των κιρσών είναι αντένδειξη για φυσικό τοκετό. Επομένως, η λοχεία υποβάλλεται σε καισαρική τομή.

Η θεραπεία για τους κιρσούς στοχεύει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. Οι έγκυες γυναίκες αρχίζουν να φορούν ρούχα συμπίεσης αμέσως. Ειδικοί κύλινδροι τοποθετούνται στο στόμιο της μείζονος σαφηνούς μηριαίας φλέβας ή στον λαγόνιο βόθρο.

Πρόληψη κιρσών των πυελικών οργάνων

Οι συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας ανακουφίζουν σημαντικά την κατάσταση της εγκύου και αποτρέπουν την ανάπτυξη επιπλοκών. Ο κύριος στόχος του θεραπευτικού συμπλέγματος είναι η πρόληψη των υποτροπών και η πρόληψη της χειρουργικής επίλυσης της παθολογίας.

Σημαντικό ρόλο παίζει η πρόληψη των παθολογιών και των υποτροπών τους. Οι ειδικοί περιλαμβάνουν τα ακόλουθα κύρια προληπτικά μέτρα:

• Διεξαγωγή ορμονοθεραπείας μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού και υπό την επίβλεψή του.
• Δραστήριος τρόπος ζωής με μέτρια άσκηση.
• Εξάλειψη κακών συνηθειών.
• Συστηματική εκτέλεση ειδικής γυμναστικής για τη διατήρηση υγιών αιμοφόρων αγγείων.
• Σωστή και υγιεινή διατροφή με πολλά φρέσκα λαχανικά και φρούτα.
• Φορέστε κάλτσες συμπίεσης όταν εμφανιστούν για πρώτη φορά τα συμπτώματα.

Η συμμόρφωση με τα προληπτικά μέτρα είναι σημαντική καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής. Εξάλλου, είναι πολύ πιο εύκολο να αποτρέψουμε την παθολογία παρά να την αντιμετωπίσουμε.

Μια ανασκόπηση της διατροφής, η διατήρηση ενός ενεργού τρόπου ζωής, οι τακτικές διαβουλεύσεις με έναν γιατρό και η θεραπεία της παθολογίας όταν εμφανιστούν τα παραμικρά σημάδια της νόσου θα βοηθήσουν στην έγκαιρη θεραπεία της παθολογίας. Αυτή η προσέγγιση για την υγεία σας αποτρέπει τη χειρουργική επέμβαση κατά τη διάρκεια της περιόδου θεραπείας και αποτρέπει την ανάπτυξη υποτροπής για πολλά χρόνια.