Πρόσφατα, οι γυναίκες διαγιγνώσκονται όλο και περισσότερο με κιρσούς στην περιοχή της πυέλου. Συχνά τα συμπτώματα συγχέονται με γυναικολογικές παθήσεις φλεγμονώδους φύσης ή με ορμονικές διαταραχές. Η σωστή διάγνωση από παθολόγους σας επιτρέπει να παρέχετε την κατάλληλη θεραπεία που αποτρέπει την ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών.
Ταξινόμηση και αιτιολογία των κιρσών της πυέλου
Τα εξωτερικά και εσωτερικά όργανα του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος έχουν πολλά αιμοφόρα αγγεία, το καθένα με βαλβίδες και συνδεδεμένα μεταξύ τους. Στο σώμα μιας υγιούς γυναίκας, όλο το αίμα συλλέγεται από το περίνεο και εισέρχεται στην κοίλη φλέβα. Με κιρσούς των πυελικών οργάνων, η μεταφορά στην κοίλη φλέβα δεν συμβαίνει, γεγονός που οδηγεί στην ανάπτυξη μιας στάσιμης διαδικασίας.
Σύμφωνα με το ICD-10, οι κιρσοί της πυέλου είναι μια παθολογική διαδικασία που συνοδεύεται από αποδυνάμωση των τοιχωμάτων των φλεβικών αγγείων των πυελικών οργάνων και οδηγεί στην ανάπτυξη εκτασίας.
Υπάρχουν δύο τύποι κιρσών των πυελικών φλεβών, οι οποίοι συνδέονται μεταξύ τους και προκαλούν αμοιβαία ανάπτυξη:
- Επέκταση των φλεβών του αιδοίου.
- Σύνδρομο φλεβικής συμφόρησης.
Ανάλογα με τον βαθμό της φλεβικής επέκτασης, οι κιρσοί των πυελικών οργάνων έχουν βαθμό 3. Στο αρχικό στάδιο, το μέγεθός τους δεν υπερβαίνει τα 5 mm, ενώ ο βαθμός 3 χαρακτηρίζεται από διάμετρο φλέβας άνω των 10 mm.
Οι ειδικοί αποκαλούν τους κύριους λόγους για την ανάπτυξη κιρσών των πυελικών οργάνων:
- Επέκταση των πλεγματών των ωοθηκών και των φλεβών του ευρέος συνδέσμου της μήτρας.
- Υψηλή περιεκτικότητα σε προγεστερόνη.
- Ορμονικές διαταραχές, ιδιαίτερα κατά την εφηβεία.
- Δυσπλασία συνδετικού ιστού.
- Κληρονομική προδιάθεση.
- Συγγενείς παθήσεις των αγγειακών τοιχωμάτων.
Οι προκλητικοί παράγοντες που προδιαθέτουν στην ανάπτυξη κιρσών της λεκάνης περιλαμβάνουν:
- Μεταφορά ενδομήτριου εμβρύου.
- Πολύδυμη εγκυμοσύνη.
- Επιπλοκές μετά τη γέννηση.
- Σωματική αδράνεια.
- Παθήσεις του αναπαραγωγικού συστήματος.
- Ορμονική θεραπεία και αντισύλληψη.
- Σεξουαλική δυσλειτουργία.
- Σημαντική σωματική δραστηριότητα.
Η πιθανότητα εμφάνισης κιρσών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι πολύ υψηλή. Οι ορμονικές αλλαγές και η πρόσθετη πίεση στα εσωτερικά όργανα είναι ευνοϊκή προϋπόθεση για την παραμόρφωση του αγγειακού συστήματος της γυναίκας.
Με την ανάπτυξη κιρσών των πυελικών οργάνων, παρατηρείται δυσλειτουργία των βαλβίδων που ευθύνονται για την εκροή αίματος. Η καταστροφή τους οδηγεί σε συμφόρηση αίματος στις φλέβες, οι οποίες με τη σειρά τους γεμίζουν υπερβολικά με αίμα και τεντώνονται. Αυτό οδηγεί σε αυξανόμενη απόφραξη των αιμοφόρων αγγείων. Τα κύρια σημεία του συνδρόμου υπερφόρτωσης της πυελικής φλέβας είναι η περιοχή γύρω από τη μήτρα, οι σάλπιγγες, ο κόλπος και ο αιδοίος.
Κιρσοί της λεκάνης: συμπτώματα
Τα συμπτώματα της νόσου είναι ποικίλα και πολύπλοκα. Η εκδήλωσή του συχνά συγχέεται με σημάδια παθολογιών γειτονικών συστημάτων και οργάνων του σώματος. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των σημείων αυτής της παθολογίας είναι η επικράτηση των εκδηλώσεων μιας από τις μορφές.
Τα σημάδια των κιρσών στον αιδοίο περιλαμβάνουν:
- Σημαντική διαστολή των φλεβών στο αιδοίο ή στο περίνεο. Υπάρχει μια αίσθηση κνησμού, δυσφορίας και βάρους. Τα χείλη είναι πρησμένα και οι φλέβες στην επιφάνειά τους μεγεθύνονται και διευρύνονται. Η εμφάνιση αιμορροΐδων είναι πιθανή.
- Αυθόρμητη ή μετατραυματική αιμορραγία.
- Θρομβοφλεβίτιδα των περινεϊκών φλεβών ως επιπλοκή αυτού του τύπου κιρσών. Μπορεί να γίνει αισθητός έντονος πόνος, οίδημα και αποχρωματισμός του δέρματος στην περιοχή του περινέου. Οι φλέβες είναι σκληρές και επώδυνες. Είναι επίσης δυνατή η φλεγμονή τους.
Στο πλαίσιο τέτοιων συμπτωμάτων, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αναπτυχθεί φόβος σεξουαλικής επαφής, αισθήματα άγχους και ευερεθιστότητας. Μια γυναίκα εμφανίζει δυσλειτουργία του αναπαραγωγικού συστήματος, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε υπογονιμότητα.
Το σύνδρομο υπεραιμίας εκδηλώνεται με:
- Συνεχής πόνος στο κάτω μέρος της κοιλιάς με πιθανή ακτινοβολία στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, το ιερό οστό, το περίνεο ή τη βουβωνική χώρα. Μπορούν να είναι διαφορετικής έντασης και τύπου. Η έντασή τους προκαλείται από την ακινησία και την υπερβολική σωματική δραστηριότητα.
- Δυσπαρεύνια. Η εμφάνιση πόνου είναι δυνατή τόσο κατά τη σεξουαλική επαφή όσο και αμέσως μετά το τέλος της. Παρατηρείται υπεραισθησία του δέρματος του περινέου και του κολπικού βλεννογόνου.
- Προεμμηνορροϊκό σύνδρομο. Στη δεύτερη φάση του κύκλου παρατηρούνται έντονα συμπτώματα πόνου. Πιθανή επίσης επώδυνη έμμηνος ρύση, δυσμηνόρροια και αυξημένες κολπικές εκκρίσεις.
- Δυσκολία στην ούρηση. Οι εκκενώσεις συνδέονται με έντονο πόνο και είναι συχνές.
Τα συμπτώματα των κιρσών στην περιοχή της πυέλου είναι πολύ εκτεταμένα και μπορεί να είναι οποιασδήποτε έντασης. Μπορεί να είναι περίπλοκο ή να εκδηλωθεί σύμφωνα με ένα σημάδι. Η εμφάνιση των παραμικρών σημείων παθολογίας απαιτεί άμεση διαβούλευση με έναν γιατρό. Η παραμέληση των συμπτωμάτων των κιρσών μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών.
Θεραπεία των κιρσών της πυέλου στις γυναίκες
Ένας φλεβολόγος ή αγγειοχειρουργός εμπλέκεται στη διάγνωση και θεραπεία της νόσου. Η θεραπεία των κιρσών είναι ατομική, ολοκληρωμένη και εξαρτάται από το στάδιο της νόσου.
Στα αρχικά στάδια, χρησιμοποιούνται μόνο συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας:
- Φορώντας προϊόντα συμπίεσης. Εάν υπάρχουν κιρσοί των πυελικών οργάνων, συνιστάται στις γυναίκες να φορούν καλσόν συμπίεσης. Ομαλοποιούν τη ροή του αίματος στα αιμοφόρα αγγεία και εξαλείφουν τη συμφόρηση αίματος στις φλέβες.
- Φαρμακευτική θεραπεία. Αποτελείται από μια σύνθετη λήψη φαρμάκων από διαφορετικές ομάδες. Με αυτή την ασθένεια, συνταγογραφούνται μαθήματα φλεβοπροστατευτικών, φλεβοτονικών, αντιαιμοπεταλιακών παραγόντων, ΜΣΑΦ, εντεροροφητικών, αντιοξειδωτικών, φλεβοτονωτικών και προστατευτικών μεμβρανών.
- Διεξαγωγή φυσικοθεραπείας. Καθημερινή εκτέλεση ειδικής γυμναστικής, που αποτελείται από τις ακόλουθες ασκήσεις: σημύδα, ποδήλατο, ψαλίδι, τράβηγμα των ποδιών στο στήθος κατά τη διάρκεια της ξαπλώστρας, εναλλάξ ανύψωση των ποδιών από την κατάκλιση, περπάτημα γύρω από το δωμάτιο στις μύτες των ποδιών και τις φτέρνες.
Ως υποστηρικτική θεραπεία, ένα καθημερινό ντους αντίθεσης στο εσωτερικό των μηρών, στην κάτω κοιλιακή χώρα και στο περίνεο είναι πολύ αποτελεσματικό.
Κατά τη διάρκεια της περιόδου έξαρσης, συνταγογραφείται φαρμακευτική θεραπεία. Υπό την επίδραση των φαρμάκων, τα συμπτώματα της νόσου μετριάζονται αποτελεσματικά και επιτυγχάνεται μακροχρόνια ύφεση της νόσου.
Σε προχωρημένο στάδιο της νόσου, όταν οι συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας δεν έχουν φέρει την επιθυμητή επιτυχία και δεν έχει επέλθει ανακούφιση από τον πόνο, συνταγογραφείται χειρουργική θεραπεία των κιρσών. Ανάλογα με την κλινική εικόνα της παθολογίας και τη θέση της παλινδρόμησης και των φλεβικών συσσωματωμάτων, λαμβάνεται απόφαση για τη χρήση των ακόλουθων χειρουργικών τεχνικών:
- Απολίνωση της φλέβας των ωοθηκών.
- Σκληροσκλήρυνση των φλεβών των ωοθηκών.
- Εκτομή των φλεβών των ωοθηκών.
- Αποκοπή των φλεβών των ωοθηκών.
- Φλεβεκτομές.
- Πήξη με λέιζερ και ραδιοσυχνότητες.
- Σταυροεκτομές.
Η βάση κάθε θεραπείας είναι η σωστή διατροφή και θεραπεία. Όλες οι κακές συνήθειες αποκλείονται και όλες οι ιατρικές συνταγές και συστάσεις τηρούνται αυστηρά.
Οι εναλλακτικοί ιατροί συνιστούν τη χρήση ορισμένων παραδοσιακών φαρμάκων ως επικουρική θεραπεία. Μεταξύ αυτών τα πιο αποτελεσματικά είναι:
- Φρέσκα καρότα με λινέλαιο.
- Βάμμα κάστανου.
- Έγχυμα ρίζας πικραλίδας.
- Διαδικασία ιρουδοθεραπείας
Ανεξάρτητα από τη μέθοδο θεραπείας, η θεραπεία των κιρσών των πυελικών οργάνων πρέπει να πραγματοποιείται αποκλειστικά σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού και υπό την επίβλεψή του. Η αυτοθεραπεία αυτής της παθολογίας απαγορεύεται αυστηρά, καθώς η ανάπτυξη επιπλοκών μπορεί να είναι θανατηφόρα.
Κιρσοί της λεκάνης σε γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Όπως δείχνει η ιατρική πρακτική, οι κιρσοί των πυελικών οργάνων εμφανίζονται σε πολλές γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή μετά τον τοκετό. Φυσιολογικά, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ενός ενδομήτριου εμβρύου υπάρχει μεγάλη πιθανότητα εμφάνισης φλεβικής δυσλειτουργίας, η οποία οδηγεί σε διαταραχές της εκροής αίματος.
Οι γυναίκες που είναι πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη αυτής της παθολογίας είναι:
- Διάγνωση της ανώμαλης δομής των οργάνων του αναπαραγωγικού συστήματος.
- Κληρονομική προδιάθεση.
- Γρήγορη αύξηση βάρους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
- Κακές συνήθειες.
Η φλεβική διαστολή των πυελικών φλεβών εμφανίζεται συχνότερα στο τρίτο τρίμηνο. Αυτό οφείλεται σε διεύρυνση της μήτρας, η οποία οδηγεί σε πρόσθετη πίεση στα κοντινά όργανα. Ως αποτέλεσμα, αναπτύσσεται η δυσλειτουργία τους.
Ένας από τους κύριους λόγους για την ανάπτυξη αυτής της παθολογίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι οι ορμονικές αλλαγές. Η ταχεία αύξηση της ποσότητας της προγεστερόνης οδηγεί σε ορμονική ανισορροπία, η οποία στη συνέχεια οδηγεί σε χαλάρωση των τοιχωμάτων των φλεβών.
Οι κιρσοί των πυελικών οργάνων δεν αποτελούν αντένδειξη εγκυμοσύνης και δεν αποτελούν ένδειξη διακοπής της. Η συμμόρφωση με τα προληπτικά μέτρα και η συντηρητική θεραπεία που συνταγογραφείται από τον γιατρό μειώνει σημαντικά την πιθανότητα επιπλοκών τόσο στη γυναίκα όσο και στο έμβρυο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μία από τις κύριες επιπλοκές αυτής της παθολογίας είναι η οξεία θρομβοφλεβίτιδα των πυελικών φλεβών. Επιπλέον, εάν οι προσβεβλημένες φλέβες είναι κατεστραμμένες, μπορεί να εμφανιστεί αιμορραγία, η οποία μπορεί να σταματήσει μόνο με χειρουργική επέμβαση.
Η παράδοση των κιρσών της πυέλου στο πρώτο και δεύτερο στάδιο της νόσου συμβαίνει φυσικά. Ανάλογα με την κλινική εικόνα, μπορεί να χρειαστεί πρόσθετη χορήγηση φαρμάκων για την αραίωση του αίματος. Το τρίτο στάδιο των κιρσών είναι αντένδειξη για φυσικό τοκετό. Επομένως, η λοχεία υποβάλλεται σε καισαρική τομή.
Η θεραπεία για τους κιρσούς στοχεύει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. Οι έγκυες γυναίκες αρχίζουν να φορούν ρούχα συμπίεσης αμέσως. Ειδικοί κύλινδροι τοποθετούνται στο στόμιο της μείζονος σαφηνούς μηριαίας φλέβας ή στον λαγόνιο βόθρο.
Η φαρμακευτική θεραπεία πραγματοποιείται στο δεύτερο τρίμηνο. Πρώτα απ 'όλα, συνταγογραφούνται φλεβοτονικά φάρμακα. Εάν η λήψη του δεν φέρει θετικό αποτέλεσμα, πραγματοποιείται θεραπεία με φλεβοσκλήρωση.
Εάν προσέχετε την υγεία σας, μπορείτε να αποφύγετε την ανάπτυξη επιπλοκών της κιρσοκήλης και να μην θέτετε κανέναν κίνδυνο για τη γυναίκα ή το έμβρυο. Τις περισσότερες φορές, η παθολογία εξαφανίζεται από μόνη της μετά την εγκυμοσύνη. Ωστόσο, υπάρχει ελάχιστος κίνδυνος οι κιρσοί να επιμείνουν μετά τον τοκετό.
Πρόληψη κιρσών των πυελικών οργάνων
Οι συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας ανακουφίζουν σημαντικά την κατάσταση της εγκύου και αποτρέπουν την ανάπτυξη επιπλοκών. Ο κύριος στόχος του θεραπευτικού συμπλέγματος είναι η πρόληψη των υποτροπών και η πρόληψη της χειρουργικής επίλυσης της παθολογίας.
Σημαντικό ρόλο παίζει η πρόληψη των παθολογιών και των υποτροπών τους. Οι ειδικοί περιλαμβάνουν τα ακόλουθα κύρια προληπτικά μέτρα:
- Διεξαγωγή ορμονοθεραπείας μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού και υπό την επίβλεψή του.
- Δραστήριος τρόπος ζωής με μέτρια άσκηση.
- Εξάλειψη κακών συνηθειών.
- Συστηματική εκτέλεση ειδικής γυμναστικής για τη διατήρηση υγιών αιμοφόρων αγγείων.
- Σωστή και υγιεινή διατροφή με πολλά φρέσκα λαχανικά και φρούτα.
- Φορέστε κάλτσες συμπίεσης όταν εμφανιστούν για πρώτη φορά τα συμπτώματα.
Η συμμόρφωση με τα προληπτικά μέτρα είναι σημαντική καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής. Εξάλλου, είναι πολύ πιο εύκολο να αποτρέψουμε την παθολογία παρά να την αντιμετωπίσουμε.
Η ανασκόπηση της διατροφής, η διατήρηση ενός ενεργού τρόπου ζωής, οι τακτικές διαβουλεύσεις με έναν γιατρό και η θεραπεία της παθολογίας με τα παραμικρά σημάδια ασθένειας θα βοηθήσουν στην έγκαιρη θεραπεία της παθολογίας. Αυτή η προσέγγιση για την υγεία σας αποτρέπει τη χειρουργική επέμβαση κατά τη διάρκεια της περιόδου θεραπείας και αποτρέπει την ανάπτυξη υποτροπής για πολλά χρόνια.